Osman Aktaş'ın altyapı konulu önemli köşe yazısı.
Ufak bir çocukken oturduğumuz evin balkonuna çıkar ve Vakıfköy'ün bulunduğu tarafa bakarak bir gün orada yer alacağımı hayal ederdim. Bursaspor o zamanlar daha saf duygularla etrafı donatılmış bir kulüp olarak şehrin takımıydı. Aradan geçen uzun yıllar sonunda gelen şampiyonluğun da etkisiyle Bursaspor kapitalist futbol sistemi içerisinde mevcut gelirleri, iş fırsatı doğurması ve iyi bir reklam aracına dönüşmesi nedeniyle taraftarın sevgisinden insanların menfaat kavgası haline dönüştü. Ortak paydamız artık Bursaspor sevgisi değil. Ortak paydamız Bursaspor’da senin ya da benim menfaatime uygun ne var, kim var onun kavgası. Artık bir sevginin peşinde değil de dönemsel güç kimin elindeyse onun bir hamur gibi yoğurup şekil verdiği bir yapının ardında olduğumuzu kabullenmemiz gerekiyor.
Bursaspor Kulübü tüm bu olan bitenlerin ardından bu sezonla birlikte şampiyonluk sonrası birçok takımın gerisine düştü. Hem sportif hem de yönetsel anlamda. Bugün rakibimiz İstanbul takımları değil Konyaspor, Akhisar, Osmanlı gibi kulüpler. Sezonluk farkı yaratan şey bu kulüplerin bizden daha iyi planlamalara sahip olmaları.
Her sezon bir ölüyü anar gibi şampiyonluk anmak yerine popülist yaklaşımlardan uzaklaşıp sabırlı bir süreçle birlikte Bursaspor’un yeniden şehrin ve taraftarın hak ettiği konuma gelmesi gerekiyor.